Dom Pomocy Społecznej


KRÓTKA HISTORIA DPS-U DLA DZIECI Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ UL. KASPRZAKA 10 W ELBLĄGU

Budynek Domu Pomocy Społecznej powstał z inicjatywy Sióstr Katarzynek przed I wojną światową. Początkowo funkcjonował jako Zakład Wychowawczy, jednakże w trakcie II wojny światowej przekształcony został w Dom Opieki dla Starców i Rencistów.  W latach 1946-1955 mieścił się tutaj Dom Małego Dziecka. W 1958r. zmieniono charakter elbląskiego domu na Zakład Leczniczo-Wychowawczy dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. 07.09.1966r. placówkę objęły Siostry św. Jadwigi. 30.09.1993r. zakład został wpisany do Rejestru Zakładów Opieki Zdrowotnej przy Urzędzie Wojewódzkim w Elblągu jako niepubliczna placówka służby zdrowia. Po siedmiu latach Ministerstwo Zdrowia wypowiedziało Umowę w sprawie finansowania Zakładu Leczniczo-Wychowawczego w Elblągu. Po rocznej współpracy z Kasą Chorych w Olsztynie oraz w sytuacji nieustannie narastających problemów finansowych, Wojewoda Warmińsko-Mazurski dnia 29.11.2001r. wpisał Dom do Rejestru DPS-ów naszego województwa.

— DPS DZISIAJ —

Dom Pomocy Społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie Zgromadzenia Sióstr Św. Jadwigi w Elblągu działa w oparciu o statut, według którego celem  jest zapewnienie wychowankom całodobowej opieki, a w szczególności:

  1. a) miejsca zamieszkania wyposażonego w niezbędne meble, sprzęt i bieliznę pościelową,
  2. b) odzieży, bielizny osobistej i obuwia dla tych, którzy z własnych środków uczynić tego nie mogą,
  3. c) wyżywienia, w tym dietetycznego zgodnie ze wskazaniami lekarza, w ramach obowiązującej stawki,
  4. d) opieki pielęgniarskiej,
  5. e) spokoju i bezpieczeństwa na terenie Domu oraz opieki w czasie zajęć organizowanych poza Domem,
  6. f) dostępu do korzystania ze świadczeń służby zdrowia,
  7. g) zajęć rewalidacyjno-wychowawczych,
  8. h) rehabilitacji i aktywizacji,
  9. i) kształcenia samodzielności i zasad współżycia społecznego,
  10. j) opieki duchowej.

W Domu przebywają dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną z terenu całej Polski, w wieku od 0 do 25 lat. Wychowankowie Domu skierowani zostali do niego na podstawie orzeczeń sądowych, bezpośrednio ze szpitala, gdzie zostali pozostawieni przez rodziców lub przebywają w nim wyłącznie na prośbę rodziców. W Domu mieszka aktualnie 40 dzieci z niepełnosprawnością intelektualną oraz następującymi schorzeniami :

  • dziecięce porażenie mózgowe
  • wodogłowie
  • epilepsja
  • encefalopatia
  • rozszczepy kręgosłupa
  • osteoporoza
  • współistniejące sprzężenia deficytowe

Wychowankowie Domu wymagają całodobowej pielęgnacji i opieki. Tylko niektórzy potrafią wykonywać proste czynności samoobsługowe. Oprócz stałej opieki pielęgniarskiej, dzieci uczestniczą w zajęciach rewalidacyjnych, rehabilitacyjnych oraz logopedycznych.  Przebywają w Domu przez cały rok.

Dom i jego otoczenie przystosowane są do niepełnosprawności podopiecznych, dzięki czemu mogą swobodnie żyć i funkcjonować bez sztucznych ograniczeń. Nikt nie zostaje tutaj pozbawiony swej indywidualności. Dom istnieje w środowisku i dla środowiska ,a najlepszym tego dowodem jest ścisła współpraca z zaprzyjaźnionymi instytucjami m. in. z SOSW nr 1 w Elblągu, z Przedszkolem Specjalnym nr 1 przy ul. Polnej, z Samodzielnym Ośrodkiem Rehabilitacji i Terapii dla Dzieci i Młodzieży.

/Materiał opracowano w oparciu o pracę podyplomową napisaną przez mgr Danutę Mrykę pt. „Socjalizacja dzieci niepełnosprawnych intelektualnie”      (na przykładzie Domu Pomocy Społecznej w Elblągu), Gdańsk 2002/

Zespół rewalidacyjno- rehabilitacyjny