Nadeszła piękna, chociaż niewygodna, bo natrętnie powtarzalna prawda ludzkiego losu, tak dzisiaj sponiewierana kłamstwem, udawaniem i strachem. Nie ma dni, które nic nie znaczą, wszystkie są wyjątkowe, byle o nie dbać z całych sił, bo bezpowrotnie odchodzą. Jak Mama, której nigdy tego nie wybaczę. Każdy kolejny proponuje potencjał miłości lub całkowite odrzucenie, bo nie znosi kłamliwej szarości. To czas bezwzględnej uczciwości przed sobą samym. Dlatego życzę Wszystkim w tych wyjątkowo znaczących chwilach trudnej odwagi, trudniejszej prawdy oraz najtrudniejszej, bo naiwnej i ryzykownej miłości bezbronnego dziecka. A tym, u których jest aż tak źle, że w lodówce pozostała ubiegłoroczna, zwietrzała już buteleczka szampana i nieprzełamany opłatek gdzieś na dnie szuflady, czy odkładana w nieskończoność obietnica wypadu nad morze – marzeń bez granic i wiary wbrew nadziei. Byle nie udawać, że wszystko jest ok., bo to trwale degraduje człowieczeństwo i miłość. W najgorszym razie wypastujcie podłogę, umyjcie okna, idźcie ulepić bałwana, jedźcie nad morze. Od czegoś przecież trzeba zacząć. Wszystkim świąt, jakie sobie ulepicie. A sylwestra do rana. Żeby nawet spłoszona fajerwerkami zwierzyna w tym roku nie przeszkadzała. Nadzieja nie opiera się na fałszywej kalkulacji, że KIEDYŚ wszystko SAMO poukłada się dobrze, ale na wewnętrznym przekonaniu, że to, co SAMI robimy TU I TERAZ ma sens. Poniżej galeria kartek, do wyboru. Mamy tylko jedno, prawdziwe życie, a nie komputerową farsę z ich nieograniczonym zapasem. To nie próba, to spektakl. Nie do powtórzenia i odrobienia.
Leszek Iwańczuk
