Czas nieubłaganie ucieka. Jeszcze w powietrzu czuć zapach choinki i słychać echo noworocznych fajerwerków, a już wiosenne słońce zapowiada wielką tajemnicę. To kolejna okazja do przylgnięcia do tych, bez których nie da się żyć. Świąteczny czas jest pięknym darem i szczególnym wyróżnieniem w zabieganej codzienności, zachęcającym do marzeń, refleksji i bliskości. Wszystkim życzę chwili zatrzymania się, by w tym wyjątkowym czasie spojrzeć na wartość codzienności, kruchość prawdy, chwiejność sensu, paradoks życia, tajemnicę śmierci i nowe życie. Nowe życie – przywilej ludzi głębokiej wiary, ale też uparte dążenie poszukujących. Niech wiosna na nowo obudzi prawdziwie piękne dążenia i sprawi, by nikt nie został zapomniany. Czas nieubłaganie ucieka, uporczywie nie pozwala nadrobić zaległych rozmów i wspólnej ciszy, zabierając bez pytania wszystko, co kochamy. Zatem z całego serca życzę najodważniejszych marzeń, prawdziwej miłości, przemiany strachu w ufność, odwagi i wiary jak skała, bo to one podobno czynią cuda, nadając życiu sens.

Dyrektor Leszek Iwańczuk