W przeddzień ustanowionego przez UNESCO święta, uczniowie klasy VIIc  i  Koła Przyjaciół Biblioteki  przybliżyli genezę języka polskiego, przypominając, że wywodzi się on z rodziny języków prasłowiańskich. Język ojczysty jest najważniejszą wartością Polaków, świadectwem istnienia narodu, dowodem jego tożsamości narodowej. W toku prezentacji multimedialnej, przygotowanej przez bibliotekę szkolną,  przypomniano pierwsze polskie teksty pisane: „Bogurodzicę”, „ Psałterz floriański”, „Kazania Świętokrzyskie”, „Kazania gnieźnieńskie” oraz przybliżono sylwetki prekursorów polskiej literatury: Reja, Kochanowskiego, Skargi. Wymowny w swym przekazie cytat: „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają” uświadomił młodemu pokoleniu Polaków, doniosłą rangę ojczystej mowy od zarania dziejów po czasy współczesne. O tym, jak wielkim przemianom ulegał na przestrzeni wieków język ojczysty przekonali się uczniowie, poznając archaizmy, znaczenie słów staropolskich oraz naleciałości regionalne. W dobry nastrój wprowadził wszystkich młodzieżowy język ze „spoko” czy „nara” w roli głównej. Tymczasem, warto pamiętać, że błędy słownikowe, język potoczny czy wulgaryzmy okaleczają mowę przodków, utrwalając niepoprawne nawyki. Zatem, dbajmy o kulturę słowa na co dzień, a nie jedynie od święta.

W dalszej części spotkania zadaniem uczniów było sprostać kolejnym próbom zadaniowym:

• rozszyfrować  zakodowany cytat wiersza  L. Staffa,
• ustalić związki frazeologiczne,
•  wskazać synonimy,
•  podać pełne brzmienie zobrazowanego ilustracją przysłowia ludowego, co wzbudziło najwięcej emocji i śmiechu.

Wszystkie cztery zespoły zadaniowe spisały się na medal, co dowodzi, że są z językiem polskim za pan brat.

                                                                                                                                         Organizatorki:

 E. Pardo, D. Szablewska